Rotterdam - Dinsdag 22 mei 2007

Wat verwacht je van deze derde Architectuur Biënnale?

Een spetterende onderzoekende Biënnale over het functioneren van de stad. Met de titel werd ik niet direct op een spoor gezet, ik ga je na de opening meer vertellen.

Wat betekende de tweede Architectuur Biënnale voor jou?

Een half jaar voor de biënnale was er de tsunami (december 2004) in Zuid-Oost Azië. En twee maanden na afloop kwam Katrina (augustus 2005). Daarna kwam Al Gore met zijn verhaal. De actualiteitswaarde bleek heel hoog. En het heeft na afloop ook wel iets in beweging gezet. Er zijn veel netwerken tot stand gekomen en er is kennis uitgewisseld. De Nepron dag bijvoorbeeld heeft geleid tot nieuw relevant onderzoek. Het thema was belangrijk voor de Nederlandse geschiedenis en de planologische praktijk.

En wat betekende het voor West 8?

Voor West 8 betekende het dat ik heel veel uren weg was. Dat moet je dus niet te vaak doen. Maar het was een onvergetelijke ervaring. Het was fijn om te werken met een club zeer gemotiveerde mensen. En ik was erg blij met het door de organisatie aangeboden onderwerp.

Wat moet anders?

De belangrijkste aanbevelingen die wij toen hebben gemaakt gingen over tijdnood en een locatie. Doordat de Biënnale geen vaste plek had is destijds veel geld, energie en tijd verloren gegaan. De middelen zijn schaars en het valt niet mee om te onderhandelen over 

de brandveiligheid van een tentoonstelling in een oud pakhuis.

Wil je alvast een tip van de sluier oplichten over de inzending van West 8 voor de tentoonstelling de Nieuwe Nederlandse Stad?

Door IABR curator Rients Dijkstra zijn we gevraagd een visie te geven op het Zuid-Hollandse landschap. Het landschap is nu in de minderheid. Voor bewoners van deze provincie is het de vraag waar het landschap gebleven is. Je ziet alleen maar bedrijfsdozen, uitbreidingswijken en snelwegen. Ons voorstel is om dit landschap weer zichtbaar te maken. Dat kan door met een haarnet van voet- en fietspaden het gebied open te leggen voor recreatief gebruik. Hiertoe bedachten we een drijvend fietspad, voor de slappe grond. Met dit op piepschuim rustend systeem kan heel snel en relatief goedkoop het gebied ontsloten worden. Al joggend, skatend of op de fiets kan je dan van het landschap genieten. En de boer kan er met de tracktor overheen, voor hem is het ook bedoeld. Het gaat om zo'n 3800 kilometer wat je zo aan kan leggen. Stadsbewoners krijgen huis-aan-huis een kaart om zich te oriënteren op deze nieuwe routes.

Opening 2e Architectuur Biennale: Adriaan Geuze overhandigt het Polderboek aan Prins WIllem Alexander.